Ouders die alles voor hun kinderen regelen en gladstrijken, kweken afhankelijke onzekere volwassenen, lees ik in de NRC.next van afgelopen maandag.

Geen teleurstellingen, geen tegenslagen, geen verdriet.
Elk hobbeltje wordt gladgestreken om de kids maximaal te laten presteren en naadloos in het plaatje te laten passen.

Dat doe jij niet.
Toch?
Ik ook niet.
Alhoewel…

Het is lastig toegeven, maar ik herken er wel iets van.
Niet alleen als ouder.
Ook als manager: ik was ooit een curlingmanager.

Toen ik begon met leidinggeven stelde ik mij super dienstbaar op.
Ik regelde alles tot in de puntjes zodat de mensen in mijn team goed konden presteren.
Waardoor ze geen fouten maakten en geen last hadden van gedoe.

Het gaf mij het gevoel dat ik goed bezig was.
Het gevoel van controle en succes.

Maar was dat wel de bedoeling?
Deed ik niet veel te veel werk wat ik eigenlijk niet moest doen?

Een goede manager voorkomt niet dat er gedoe is.
Zorgt er ook niet voor dat de medewerkers geen fouten maken.

Een goede manager laat de medewerkers op hun bek gaan.
Stimuleert hen om ze zich te blijven ontwikkelen, ook al maken ze daarbij fouten.

Laat je medewerkers dus vooral stappen zetten buiten hun comfortzone.
En sta paraat als de dingen anders lopen dan dat ze verwachten.

Niet om het dan zelf weer op te pakken.
Of het toch weer helemaal voor ze te regelen.
Maar om daarmee het gevoel te geven dat ze het zelf kunnen oplossen.
Waarbij ze er niet alleen voor staan.

Dat geeft je medewerkers vertrouwen.
In zichzelf.
Alleen dan ontwikkelen zij zich tot zelfstandige professionals.
Waardoor ze ook op de lange termijn veel beter presteren.

Wat levert het jou dan op als manager?

Toen ik stopte met curling, kon ik mij puur focussen op de dingen die er echt toe deden in mijn rol.
Mijn toegevoegde waarde werd daardoor groter.
De relatie met mijn team werd sterker op basis van vertrouwen waardoor ze beter presteerde.
Dat gaf mij veel plezier en energie

Ik weet dat het voor veel leidinggevenden en hun teams een verademing zou zijn om deze stap te maken.
Durven loslaten, stoppen met zorgen, en focus verschuiven van ‘voorkomen’ naar ‘steunen’.

Herken jij dat ook?

Gooi je curlingbezem in de kast en focus je op de taken waar jij van bent.
Je zult merken dat je daarmee je impact vergroot.
Dat je veel meer bereikt met minder energie en in minder tijd,
waardoor je ook tijd overhoudt voor andere belangrijke zaken in je leven.