Ruim 10 jaar help ik leiders om hun invloed te vergroten zodat ze mensen makkelijker met zich meekrijgen en organisaties in beweging krijgen.

In al die jaren dat ik leiders daarbij begeleid, ervaar ik meer en meer hoe complex het leiderschap kan zijn en tegelijkertijd ook hoe eenvoudig.

Complex omdat je als leider moet kunnen uitzoomen naar het grotere geheel en tegelijkertijd verbonden moet kunnen zijn met de individuen in je team of organisatie.

Aan de andere kant:

wanneer je het systeem en de patronen doorziet, dan kan je op relatief simpele manieren je invloed vergroten.

Een voorbeeld:

Ik begeleidde een DGA die baalde dat de mensen in zijn organisatie te pas en te onpas zelf bepaalden wanneer ze wel of niet op kantoor waren, hoe laat ze naar huis gingen, en of ze wel of niet een overleg bijwoonden.

Op zich niets mis mee, toch? Je werkt immers met volwassen professionals die echt wel hun verantwoordelijkheid pakken, hoor ik je denken.

Toch had hij er last van, want het was zo gezellig en persoonlijk op kantoor dat hij steeds meer merkte dat hij nergens meer grip op had.
Althans als hij mensen vroeg waarom ze bijvoorbeeld al zo vroeg naar huis gingen, dat mensen dan direct in de weerstand schoten of hem niet eens antwoord gaven. Onder het mom; ‘dat bepalen we toch zelf wel.’

Omwille van de goede sfeer en de relatie liet hij het er dan maar bij waardoor hij zich steeds machtelozer voelde van een onbestuurbare organisatie.
Geen beweging in te krijgen……

Samen heb ik toen met hem bekeken in welk patroon hij terecht was gekomen.
Het patroon waarin hij als een soort pater familias stuurde op goede sfeer, persoonlijke relaties en ieders wensen daarin.

Het viel hem rauw op zijn dak toen hij ontdekte dat hij daarmee zijn eigen machteloosheid faciliteerde.
Daar moest hij dus mee stoppen zodat hij weer ‘de baas’ kon zijn.
Dat ‘de baas zijn’ riep bij hem veel weerstand op. “Mijn intenties zijn toch goed”, redeneerde hij.

Toch ging hij ermee aan de slag door bijvoorbeeld meer focus te leggen op het organisatiebelang en de resultaten in plaats van op de relatie.
Ook ging hij strakker de werkafspraken en protocollen volgen en mensen daaraan houden.

Niet alleen bij hemzelf riep dat weerstand op, maar ook bij zijn medewerkers. Die gingen morren want dat strakkere gedrag waren ze niet van hem gewend.
Precies zoals we hadden voorspeld.

Door te voorspellen wat er zou gaan gebeuren en welke weerstand hij daarin kon verwachten, werd het voor hem minder persoonlijk en heeft hij het tij kunnen keren. Hij kreeg weer grip op zijn bedrijf en de resultaten.

Het is iedere keer weer een eye opener voor leidinggevenden om op die manier naar vraagstukken te kijken en te ontdekken dat er andere knoppen zijn waar ze aan kunnen draaien waarmee ze hun team, afdeling of bedrijf in beweging kunnen brengen.

Knoppen die vaak niet zo ingewikkeld zijn, als je ze eenmaal ziet.
En die een duurzaam effect hebben op de beweging.

Niet alleen de eigen beweging van hen als leider, ook van de mensen om hen heen.
Invloed dus!