Leidinggevenden willen niets liever dan dat de mensen in hun team, afdeling of organisatie goed met elkaar kunnen samenwerken.

Samenwerken lijkt hét recept als mensen of teams als los zand functioneren en te veel hun eigen koers varen.
En, januari lijkt dé maand om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.

De gedachte is: hoe beter mensen samenwerken, hoe minder gedoe en dus hoe minder verspilling van tijd en energie.

Dus sloven leiders zich uit om een cultuur te scheppen van elkaar helpen, werk overnemen, elkaar aanspreken en allerlei informatie uitwisselen….
Ze tuigen een hele overlegstructuur op en investeren in teambuildingsactiviteiten, om elkaars profielen te ontdekken en het hart te luchten.

Maar er is iets geks aan de hand.

Want hoe meer focus er op ‘samenwerken’ ligt, hoe meer gedoe er juist lijkt te komen.

Uh, hoe zit dat?

Even terug naar het MT of DT.
Daar heeft ieder zijn of haar eigen portefeuille, takenpakket en resultaten.
Zeker, er is gezamenlijkheid, maar vaak kan elk individueel ook autonoom resultaten behalen.

Daar zit de crux.

Want als je niet afhankelijk van anderen bent om je resultaten te bereiken, zit je er ook niet op te wachten dat iedereen zich met je bemoeit.
Hoezo zouden zij jou moeten aanspreken op jouw functioneren, hoezo eindeloze uitwisselingsessies over allerlei onderwerpen waar je uiteindelijk niets mee hebt?

Ik hoor je denken: ‘Maar je wilt toch niet dat iedereen op zijn eigen eilandje blijft zitten?’

Klopt.

Als je echt van elkaar afhankelijk bent om een resultaat te halen, dan is het een goed idee om op samenwerking te focussen.
Dan heeft het zin om elkaar aan te spreken, om informatie uit te wisselen en voor elkaar in te springen.
Ook teambuildingsactiviteiten kunnen dan heel zinvol zijn.

In alle andere gevallen leidt de overtrokken focus op samenwerken vaak tot irritatie en gedoe.

Mensen gaan zich juist meer aan elkaar storen, en terwijl je dacht tijd en energie te besparen, ben je juist verder van huis.

Wil je de sfeer verbeteren?
Heel goed idee!

Maar ga dan gewoon iets leuks doen met elkaar.
Ik zeg: bowlen & bitterballen.
Ongecompliceerde, ongedwongen gezelligheid.

Als collega’s elkaar dan in de toekomst nodig hebben voor een gezamenlijk project, is de drempel laag.