Anderhalve week geleden was het weer zover.
Spullen in de tas gooien, auto volladen en gáán.
Naar de sneeuw, met mijn gezin.

Ik kan je zeggen, het was héérlijk.
Het gevoel van vrijheid en de energie die het mij geeft, is het overheersende gevoel van vorige week.

Eropuit gaan, mensen ontmoeten, goede gesprekken, bewegen, dat zijn de prikkels waar ik altijd naar op zoek ben.

Het klinkt misschien een tikkeltje onrustig…..altijd op zoek naar prikkels.
Maar overall gaat het mij om doen wat mij energie geeft.
Zowel privé als professioneel.

Dat betekent dat ik in mijn werk bijvoorbeeld altijd keuzes maak die daarbij passen.
Ook al zijn dat keuzes die tegen de standaard adviezen ingaan.

Zo werk ik bijvoorbeeld alleen nog maar één-op-één met leidinggevenden.
Exclusief en intensief.

Ik heb vaak contact met ze.
Ook tussen de vaste afspraken door, als ze daar behoefte aan hebben.

Waardoor ik echt kan zien, horen en voelen wat ze bezighoudt in hun dagelijkse praktijk.
Omdat ik merk dat dat veel brengt.

Enorm inefficiënt, zou je kunnen denken…
Werken met groepen, online werken of een paar vaste afspraken is toch veel effcienter.

Het gaat voor mij niet alleen om efficiëntie.
Het gaat om het echte contact dat ik met mijn cliënten heb.

Datgene wat mij het meeste energie geeft, en waardoor ik mijn batterij blijf opladen, waardoor ik beter met mijn cliënten in verbinding ben.

Het kan zo verleidelijk zijn om altijd de kortste weg te kiezen, snelheid, efficiëntie, omdat je zo gefocust bent op resultaat.

Ik zie en hoor dat ook bij veel leidinggevenden die ik begeleid.
Alles wat ze doen is vanuit dat perspectief.

Bijvoorbeeld:

• Medewerkers snel en makkelijk mailen in plaats van even te bellen.
• Managen vanuit lijstjes in plaats van te kijken en horen wat er werkelijk speelt.
• Continu focussen op wat er niet goed loopt in plaats van het vieren van successen.

Ze ervaren dat ze onvoldoende stilstaan en uitdragen wat zij nodig hebben voor zichzelf, voor hun team, voor hun organisatie.
Dus wat hen energie geeft en waarmee ze het onderscheid maken.

Het grootste euvel is hierbij dat ze zichzelf niet de ruimte gunnen om hierover na te denken en actie op te nemen.
Vaak gedreven door de waan van de dag …en tja, ook door het willen voldoen aan allerlei verwachtingen van anderen.

Maar als de kortste weg, snelheid en efficiëntie steeds bepalend zijn, kan je op langere termijn kaalslag ervaren.

Alles wat je als leider het liefste zou doen, waar je heel goed in bent, wat je energie geeft, is weg gemanaged.
En daarmee vaak ook het contact met je omgeving.

Wat blijft er dan over?

Daarom: maak keuzes die bij jouw leiderschap passen, die jou energie geven… dat vormt je als mens en als leider.
En dat is essentieel om je invloed te vergroten!

Dus, wil je jouw invloed vergroten dan zal je ruimte moeten maken voor datgene wat jou energie geeft.
Wees je bewust van de keuzes die jij daarin maakt.